Bir
gün tanrı evreni yarattı.Ve Yer gezegeninde de bir hücre yarattı.Her
şey onun koşullarında kendiliğinden gelişecekti.Öyle de oldu.Tanrı
birgün nelerin olup bittiğini öğrenmeye karar verdi.Hücrenin gelecegini
merak etmişti.Dinlemeye başladı.
-İlk
duyduğu ses bir bebeğin ağlama sesiydi.Öne çok normal gelmişti.İnsanın
ortaya çıktığını anlamıştı.Baktığındaysa donup kalmıştı gördüğü manzara
karşısında.Gözü dönmüş bir sapık bebeğe tecavüz ediyordu.Buna bir anlam
verememişti.Müdahile etmesi gerektiğini düşündü.Adaleti sağlamaktı
amacı.Ama tam bu sırada başka bir ses daha duymuştu.
-Bu bir kadın
sesiydi.Ağlıyordu o da.Dönüp baktığından kocası tarafından amansızca
dövülen bir kadın gördü.Duyduklarınaysa inanamıyordu.Adam karısını
tanrının kurallarına karşı geldiği için dövüyordu.Tanrı yine çok
şaşırmıştı.Çünkü bu kurallardan haberi yoktu.Daha önce hiç kural
koymamıştı.Ve saçma gelmişti onun kanunlarına uymayan birisinin başka
birisi tarafından cezalandırılması.Muzdlu kanun koruyucuları da yoktu
çünkü.Bunları düşünürken yeni bir ses daha duymuştu.
-Yaşlı
birisinin sesine benziyordu.Elindeki son parasını alıp kaçan hırsızlara
lanet ediyordu yaşlı adam.Ve yaşlı adamdan uzakta patlayan bombaları da
görüyordu tanrı.Nedensiz yere ölen binlerce insan.Bir evi olsun diye
robot gibi çalışanları da gördü.Şaşırmıştı insanlara.Dünyaları hepsine
yetiyorken neden savaşıyorlardı?Hepsinin ev ihtiyacını karşılayacak
kadar doğal zenginlikler varken neden çalışıyorlardı?Para da neyin
nesiydi?Uzaklarda çan sesleri duymaya başladı tanrı ve kendisinden
bahseden bir şarkı..Dönüp baktığında beyaz giysili insanların bir
binanın etrafında dönüp durduklarını gördü.Sonra öğrendi ki bu onun
evi.Konu yine kendisiydi.Meğer çok insanlarla konuşmuş önceleri.Hatta
insan kılığında yere bile inmiş.Cenneti ve cehennemide o yaratmıştı
insanların nazarında.Çok bozulmuştu insanlara.Onu zayıf gördükleri
için.Çevredeki adaletsizliklere müdahile etmekten bile yoksun
gördükleri için.Çünkü kendisinden hiç bahsetmemişti.Cennet ve cehennem
de yoktu,kurallar da.Oğlu da yoktu tanrının.Bunların nedenini merak
etmişti.Neden ise tekti.İnsanlar açgözlülerdi.Para için
yaşıyorlardı.Pişman olmuştu.Her şeyi yok etmeyi düşündü.Ancak eli
varmadı.Sevmişti çünkü içlerinden iyi olanları.Onu gerçekten bulmuş
olanları,sevmesini bilenleri.Herkesin onlar gibi olması gerektiğini
düşündü.Ve son kararını verdi.Adaleti ve düzeni sağlıcaktı.. .
-Sevgiyi
insanlarla yeniden barıştırdı.Artık paranın yerini saygı ve dürüstlük
almıştı.Herkesin amacı sadece yaşamaktı.Birlikte ve mutlu
yaşamak.İnsanlar para için değil de birbirleri için
yaşıyorlardı.Savaşlar bitmişti.Artık çan sesleri ve ezan
duyulmuyordu.İnsanlar kanmıyorlardı çünkü.İnsanları tanrıya çan ve ezan
değil sevgi çağırıyordu.
Ve tanrı artık rahattı.Çünkü yine çekildiğinde önceden gördükleri olmayacaktı.. .
gün tanrı evreni yarattı.Ve Yer gezegeninde de bir hücre yarattı.Her
şey onun koşullarında kendiliğinden gelişecekti.Öyle de oldu.Tanrı
birgün nelerin olup bittiğini öğrenmeye karar verdi.Hücrenin gelecegini
merak etmişti.Dinlemeye başladı.
-İlk
duyduğu ses bir bebeğin ağlama sesiydi.Öne çok normal gelmişti.İnsanın
ortaya çıktığını anlamıştı.Baktığındaysa donup kalmıştı gördüğü manzara
karşısında.Gözü dönmüş bir sapık bebeğe tecavüz ediyordu.Buna bir anlam
verememişti.Müdahile etmesi gerektiğini düşündü.Adaleti sağlamaktı
amacı.Ama tam bu sırada başka bir ses daha duymuştu.
-Bu bir kadın
sesiydi.Ağlıyordu o da.Dönüp baktığından kocası tarafından amansızca
dövülen bir kadın gördü.Duyduklarınaysa inanamıyordu.Adam karısını
tanrının kurallarına karşı geldiği için dövüyordu.Tanrı yine çok
şaşırmıştı.Çünkü bu kurallardan haberi yoktu.Daha önce hiç kural
koymamıştı.Ve saçma gelmişti onun kanunlarına uymayan birisinin başka
birisi tarafından cezalandırılması.Muzdlu kanun koruyucuları da yoktu
çünkü.Bunları düşünürken yeni bir ses daha duymuştu.
-Yaşlı
birisinin sesine benziyordu.Elindeki son parasını alıp kaçan hırsızlara
lanet ediyordu yaşlı adam.Ve yaşlı adamdan uzakta patlayan bombaları da
görüyordu tanrı.Nedensiz yere ölen binlerce insan.Bir evi olsun diye
robot gibi çalışanları da gördü.Şaşırmıştı insanlara.Dünyaları hepsine
yetiyorken neden savaşıyorlardı?Hepsinin ev ihtiyacını karşılayacak
kadar doğal zenginlikler varken neden çalışıyorlardı?Para da neyin
nesiydi?Uzaklarda çan sesleri duymaya başladı tanrı ve kendisinden
bahseden bir şarkı..Dönüp baktığında beyaz giysili insanların bir
binanın etrafında dönüp durduklarını gördü.Sonra öğrendi ki bu onun
evi.Konu yine kendisiydi.Meğer çok insanlarla konuşmuş önceleri.Hatta
insan kılığında yere bile inmiş.Cenneti ve cehennemide o yaratmıştı
insanların nazarında.Çok bozulmuştu insanlara.Onu zayıf gördükleri
için.Çevredeki adaletsizliklere müdahile etmekten bile yoksun
gördükleri için.Çünkü kendisinden hiç bahsetmemişti.Cennet ve cehennem
de yoktu,kurallar da.Oğlu da yoktu tanrının.Bunların nedenini merak
etmişti.Neden ise tekti.İnsanlar açgözlülerdi.Para için
yaşıyorlardı.Pişman olmuştu.Her şeyi yok etmeyi düşündü.Ancak eli
varmadı.Sevmişti çünkü içlerinden iyi olanları.Onu gerçekten bulmuş
olanları,sevmesini bilenleri.Herkesin onlar gibi olması gerektiğini
düşündü.Ve son kararını verdi.Adaleti ve düzeni sağlıcaktı.. .
-Sevgiyi
insanlarla yeniden barıştırdı.Artık paranın yerini saygı ve dürüstlük
almıştı.Herkesin amacı sadece yaşamaktı.Birlikte ve mutlu
yaşamak.İnsanlar para için değil de birbirleri için
yaşıyorlardı.Savaşlar bitmişti.Artık çan sesleri ve ezan
duyulmuyordu.İnsanlar kanmıyorlardı çünkü.İnsanları tanrıya çan ve ezan
değil sevgi çağırıyordu.
Ve tanrı artık rahattı.Çünkü yine çekildiğinde önceden gördükleri olmayacaktı.. .